Farmacologische studies bevestigen de sterke adstringerende werking van eikenbast dankzij de hoge concentratie tanninen. In vitro-onderzoek toont antimicrobiële activiteit tegen bacteriën en schimmels, waaronder Staphylococcus aureus en Candida albicans. Klinische toepassingen richten zich met name op diarree, ontstekingen van mond- en keelslijmvlies en uitwendig gebruik bij huidproblemen.

Daarnaast is aangetoond dat eikenbastextract ontstekingsremmende effecten heeft door de remming van pro-inflammatoire cytokinen en enzymen zoals COX-2. Dit ondersteunt het traditionele gebruik bij ontstekingen van huid en slijmvliezen. In diermodellen bleek eikenbast de ernst van darmontstekingen te verminderen en het herstel van slijmvliesweefsel te bevorderen.

Er zijn ook aanwijzingen dat extracten van eikenschors antioxidatieve eigenschappen hebben en bescherming bieden tegen oxidatieve stress. Dit kan relevant zijn voor de preventie van vroegtijdige celveroudering en chronische ontstekingsziekten. Studies tonen aan dat polyfenolen uit eikenbast vrije radicalen effectief neutraliseren en DNA-schade beperken.

Verder onderzoek suggereert dat eikels, dankzij hun zetmeel- en polyfenolgehalte, mogelijk een rol kunnen spelen in de ondersteuning van de darmgezondheid en het reguleren van de bloedsuikerspiegel. Dit aspect is nog nauwelijks klinisch onderzocht, maar vormt een interessant aanknopingspunt voor toekomstig onderzoek.

Hoewel de huidige gegevens veelbelovend zijn, is grootschaliger klinisch onderzoek noodzakelijk om de effectiviteit, optimale dosering en veiligheid van eikenbast en eikels beter vast te stellen.