Onderzoek naar Scutellaria lateriflora bevestigt de werking op het zenuwstelsel. In vitro- en dierstudies tonen aan dat baicaline en wogonine binden aan GABA-receptoren, wat de kalmerende en angstverminderende effecten verklaart. Er zijn aanwijzingen dat extracten een spasmolytische werking hebben op gladde spieren, wat het gebruik bij krampen ondersteunt.

Klinisch onderzoek bij mensen is nog beperkt, maar kleine studies suggereren een positief effect op angst, spanning en slaapkwaliteit. In een aantal observatiestudies rapporteerden deelnemers een afname van nervositeit en een verbeterde nachtrust zonder noemenswaardige bijwerkingen. Dit ondersteunt het traditionele gebruik als mild en veilig rustgevend kruid.

Daarnaast is er farmacologisch bewijs dat glidkruid antioxidatieve en ontstekingsremmende eigenschappen bezit, wat kan bijdragen aan bescherming van zenuwcellen tegen oxidatieve stress. In diermodellen werden aanwijzingen gevonden dat extracten neuroprotectief kunnen werken, onder meer door het reguleren van ontstekingsmarkers en het verminderen van zenuwprikkelbaarheid.

Een interessant onderzoeksgebied is de mogelijke rol van glidkruid bij het herstel van verslaving. Historisch werd het kruid gebruikt als ondersteuning bij afkicken van alcohol en opium, en moderne laboratoriumstudies onderzoeken nu of baicaline interactie heeft met dopamine- en opioïdereceptoren, wat dit gebruik mogelijk verklaart.

Hoewel grootschalige klinische studies ontbreken, wijzen de huidige resultaten op een breed werkingsprofiel: kalmerend, krampstillend, ontstekingsremmend en neuroprotectief. Verdere onderzoeken zijn gewenst om de toepassing van glidkruid binnen de moderne fytotherapie beter te onderbouwen.